vertel me niet...
Wat schreeuwt luider om hulp
dan handen
die roekeloos zwaaien
een geluidloze mond
en troostzoekende tranen...?
Wat voelt nog meer pijn
dan voeten
die zwemmen
in bloed op de grond
en armen vol verhalen...?
Wat roept meer verdriet
dan een lichaam,
gekruisigd aan eigen leven
de naam vervloekt
de ziel verstoten...?
Reacties op dit gedicht
| Claire Q: | Zondag, januari 21, 2007 19:18 |
| "armen vol verhalen" als ijzige stilte warmte inhaalt... Mooi verwoord& geschreven! Liefs |
|
| kerima ellouise: | Zondag, januari 21, 2007 19:08 |
| phew...indringend knap geschreven...dat tot nadenken zet... liefs, kerima ellouise |
|
| tineke ebing: | Zondag, januari 21, 2007 16:51 |
| zo heftig hoor, kleurt alles rood mooi gedaan, groeten tineke ebing | |
| Loralai: | Zondag, januari 21, 2007 16:48 |
| wow erg mooi liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: soulstorm | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||