ik ben er voor je
als de wereld
te licht lijkt
voor de ondoordringbare duisternis om je heen
geen liefde in staat is
de haat te overwinnen
het woud van verdriet
te dicht om je vrij te vechten
de laatste hoop verdwijnt
als de angst
speelt met je leven
de steeds verder afdwaald
van de persoon die je werkelijk bent
speeltje van het verlangen
niet alleen te zijn
en niemand jouw kreten
lijkt te horen
weet dan dat er iemand is die om je geeft
hoe duister de nacht ook zal zijn
het lichtje van vriendschap
zal altijd voor je schijnen
en je leiden naar de dag
ik geloof in je
te licht lijkt
voor de ondoordringbare duisternis om je heen
geen liefde in staat is
de haat te overwinnen
het woud van verdriet
te dicht om je vrij te vechten
de laatste hoop verdwijnt
als de angst
speelt met je leven
de steeds verder afdwaald
van de persoon die je werkelijk bent
speeltje van het verlangen
niet alleen te zijn
en niemand jouw kreten
lijkt te horen
weet dan dat er iemand is die om je geeft
hoe duister de nacht ook zal zijn
het lichtje van vriendschap
zal altijd voor je schijnen
en je leiden naar de dag
ik geloof in je
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: marieke_x | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||