Zelfreflexie
Toen je alleen liep
tussen de mensenmassa
zag ik de pijn in je ogen
van niet gehuilde tranen
zag dat jij je eigen
handen vasthield
omdat er niemand was
om ze te warmen
die luisterde naar je verdriet
jouw eenzaamheid te delen
ik zag je mond glimlachen
voelde dat je hart huilde,
en bang was
voor de nieuwe nacht
zoals alle andere
alleen doorgebracht
greep ik je koude handen
keek in de spiegel
en zag dat ik het zelf was
diepe groeven
omlijstten mijn glimlach.
Anneke Bakker
tussen de mensenmassa
zag ik de pijn in je ogen
van niet gehuilde tranen
zag dat jij je eigen
handen vasthield
omdat er niemand was
om ze te warmen
die luisterde naar je verdriet
jouw eenzaamheid te delen
ik zag je mond glimlachen
voelde dat je hart huilde,
en bang was
voor de nieuwe nacht
zoals alle andere
alleen doorgebracht
greep ik je koude handen
keek in de spiegel
en zag dat ik het zelf was
diepe groeven
omlijstten mijn glimlach.
Anneke Bakker
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Zondag, januari 21, 2007 19:29 |
| Dit raakt.....mooi geschreven Anneke, erg mooi. Liefs, Will |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, januari 21, 2007 18:52 |
| zeer mooi gebracht echt heel goed,groetjes Dirk | |
| meisje_1991: | Zondag, januari 21, 2007 17:08 |
| Zo mooi geschreven.. ik wens je heel veel sterkte. liefsx |
|
| Roo$je: | Zondag, januari 21, 2007 16:53 |
| Mooi geschreven! Intens - diep... Liefs, Kus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||