Gedeelde angst
Ze proberen me telkens af te leren
Niet te eten, me te bezeren
Ze kijken me altijd onbegrijpend aan
Omdat ik weiger te kiezen voor het stoppen
en maar door blijf gaan
Ben ik vrolijk en probeer ik over iets anders te praten
Voel ik telkens weer dat iemand kijkt
En toch weet bijna niemand het van me
Vertel ik haast nooit wat dit meisje doet
Telkens blijven ze me aanstaren
Alsof ze zien hoe vaak ik bloed
Ze willen dat ik goed door ga met leven
Proberen me weg te halen van de dood
En tóch ben ik bang voor ze
Dat dit meisje dadelijk weg loopt
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *alice* | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||