Zaterdagnacht
Het is zaterdagnacht, ik weet niet wat het er mij toebracht.
Maar ik mis je op dit moment heel erg, mij verlangen om jou te zien is net zo groot als de grootste berg.
Ik vindt het maar niets in het weekend je niet te horen, was het maar nog als van te voren.
Het was toen dat je via de sms een hele boel tegen me zei, en voor mijn gevoel was je dan heel dicht bij mij. Nu opdit moment is dat niet meer, als ik hier aan denk mis ik je telkens weer. Waarom vindt ik jou steeds weer een bijzondere lieve vrouw? Een waarvan ik telkens moet denken: "wanneer hoor en zie ik jou". Ook al weet ik dat ik je in het weekend niet hoor of ziet, je kwijt raken wil ik niet. Op het moment dat ik dan ook in bed lag verheugde ik mij dan ook weer op een door de weekse dag, de dagen dat ik je weer horen en zien mag.
Op deze dagen ben ik weer blij, want door je stem te horen en de smsm ben je voor mijn gevoel weer heel dicht bij mij.