Mijn egel
Mijn Egel.
Ieder avond floept het licht
Aan. Gaat er iemand voorbij?
Hij is wel snel uit het zicht;
Het blijkt er is bezoek voor mij.
Mijn Egel komt dan even aan,
Het waarom dat weet ik niet.
Hij heeft toch wel enig argwaan
Hij zorgt dat je hem niet ziet.
Ik weet niet of hij om mij geeft,
Maar had hij zich aan mij getoond,
Had ik een fijn moment beleefd,
Was mijn gastvrijheid rijk beloond.
han janzen
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Maandag, januari 22, 2007 16:46 |
| :) ik las het eerst met n erbij;) |
|
| tineke ebing: | Maandag, januari 22, 2007 16:23 |
| misschien op zoek naar een maatje, hadden wij ook op de camping leuk diertje ze eten zelf kersen heb ik gezien, leuk gedichtje groeten tineke ebing | |
| remie: | Maandag, januari 22, 2007 15:54 |
| geen melk geven die vlooienbaal...ze zitten altijd vol...kattevoer uit een blikje en je hebt een trouwe vriend.... alhoewel deze in winterslaap moet zijn mijn licht floept ook steeds aan maar dat zijn katten.... liefs remie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: neznaj | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||