Omdat jij zo moedig bent
Gevangen in de stilte
sla je om je heen
hier wil je niet zitten,
hier voel je je alleen
Mensen zeggen wel
"het is je eigen schuld"
maar niemand wilde je helpen
dit is gewoon de manier
waar jij je verdriet mee vult
Mensen zijn je zat
zijn je liever kwijt als je rijk
maar jij blijft vechten
vechten voor je gelijk
Een scheiding,
het verliezen van je kinderen
je ziet het einde naderen
en er is niets dat het kan hinderen
Als jij nou gewoon eens een keer
eerlijk zou willen zijn
dan zou dat een heleboel schelen
en maakt je leven weer wat fijn
Een verslaving is moeilijk af te komen
maar met de juiste inzet en moed
zul je zien dat het jou ook lukt
en je dat niet voor niets doet .
Reacties op dit gedicht
| InVinoVeritas: | Dinsdag, januari 23, 2007 00:12 |
| Hartverscheurend goed neergezet, ik werd er mistroostig van. Maar ja is dat niet de bedoeling dan? Alleszins mooi neergezet. Liefs, In Vino Veritas. |
|
| schiffie: | Maandag, januari 22, 2007 19:08 |
| mooi geschreven! je hebt gelijk. liefs schiffie |
|
| Twinkle Love: | Maandag, januari 22, 2007 18:15 |
| mooi gedicht, je moet het laten lezen aan degene waar het voor bestemd is, zal diegene goed doen! echte vrienden zijn belangrijk! ×××Twinkle Love | |
| Funky_Girl_Kitty: | Maandag, januari 22, 2007 16:29 |
| mooi veel zukses | |
| [zwarte engel]: | Maandag, januari 22, 2007 16:16 |
| ..ik hoop dat het gaat lukken! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Joyce- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||