diep verstopt
In de bocht van de rivier
diep verstopt
onder een laag zand
liggen mijn idealen
alleen ik weet
als ze mogen proeven
van het schitterende daglicht
dan zal ik ze tevoorschijn halen
een moment van stilte komt
enkel in beweging door
ritmes van emoties
pieken en dalen
in de bocht van de rivier
kom ik mezelf weer tegen
alleen zo weet de zwerver
in mij zich terug te halen
Reacties op dit gedicht
| Fata Morgana: | Maandag, januari 22, 2007 23:41 |
| Idealen niet te lang ergens verstoppen en zeker niet in rivierenbocht, idealen wachten op verder mee op levenstocht, kus Fata. | |
| lommert: | Maandag, januari 22, 2007 21:37 |
| ritmes van emoties...pieken en dalen...zo aanvoelbaar...graag gelezen xxliefs van mij willem |
|
| micina: | Maandag, januari 22, 2007 20:20 |
| misschien één voor één de idealen opgraven en er stap voor stap voor gaan liefs micina |
|
| erje: | Maandag, januari 22, 2007 19:46 |
| eenzaam heid is niet leuk maar angst hoef je echt niet te hebben hoor dan denk je maar even aan mij dan is het zo voor bij,, kom op he liefs erje |
|
| sb lavandula: | Maandag, januari 22, 2007 19:06 |
| mooi verstopt, maar niet te lang, liefs hans | |
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||