een lach
en kan dansen
op de verste sterren
hand in hand met het geluk
zwierend op het ritme
van jou en mij
luisterend naar de melodie
van wij
en het maanlicht verbleekt
bij het geluk
dat schittert aan de horizon
een woord
en de muur van eenzaamheid
brokkelt langzaam af
verlangen sijpelt binnen
in de gevangenis van twijfel
maar opgesloten in angst
blijven gedachten verzwegen
overspoeld door onmacht
probeer ik gevoelens
te vangen in woorden
gedachten op te sluiten
in enkele zinnen
maar woorden schieten tekort
en ik kan enkel hopen
dat je me zal begrijpen
als de angst me loslaat
en ik zeg dat ik van je hou