Ziektes
leven...
zo maar voorbij
dood...
echt zo dichtbij!
Leven...
kan een hel zijn...
want er is
zoveel ondragelijke pijn.
zoveel ziektes
ze verwoesten het leven.
Ze zijn bevriend met de dood.
Hij kan je zomaar nemen.
Houd moed,
wij houden van je, altijd.
Maar helaas.
Door de ziekte raken we
je langzaam kwijt.
Verdriet
onmacht is te groot.
Waarom
moest jij nu dood?
Maar verdriet die slijt,
en herrinering blijft.
Het verwarmt ons hart
voor altijd...
zo maar voorbij
dood...
echt zo dichtbij!
Leven...
kan een hel zijn...
want er is
zoveel ondragelijke pijn.
zoveel ziektes
ze verwoesten het leven.
Ze zijn bevriend met de dood.
Hij kan je zomaar nemen.
Houd moed,
wij houden van je, altijd.
Maar helaas.
Door de ziekte raken we
je langzaam kwijt.
Verdriet
onmacht is te groot.
Waarom
moest jij nu dood?
Maar verdriet die slijt,
en herrinering blijft.
Het verwarmt ons hart
voor altijd...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: glowien | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||