de man de rivier het zijn
schitterend tussen de afwezigheid van zijn lijden
bestaat de man
langs die rivier
die zonder zuchten elke dag
de roep van een meeuw beantwoordt
zwijgend opstaat
met de glimlach slechts verborgen onder een dunne laag
van wat was
daar toont hij zich ten volle
met de liefde voor elke dag
die groeit
en groeit
in elke nacht
zijn echte ik verruimt
Reacties op dit gedicht
| Ankex: | Maandag, januari 22, 2007 21:05 |
| Ik vind dit echt mooi. ''glimlach slechts verborgen onder een dunne laag'' , zeer mooi! Groetjes Anke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dodootje | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||