23 Januari 2007
elke kleur verdwijnt uit mijn gezicht
als een zon die plots verdwijnt
achter gladgeschoren wolken
voltrekt zich een mist van regen
bij het aanschouwen van jouw dood
omhuld in het snijdende zwart
dat getekend is door het leven
schuifelt nu over een eeuwige rustplaats
verliest haar ziel meer bij elke stap
die zij ooit zette in haar glorierijke dagen
want de laatste adem die hij blies,
zal nu ook de hare zijn
MizzTeaQ: | Dinsdag, januari 30, 2007 20:07 |
Geweldig!! Jij ook succes! Liefs, |
|
schoolisleuk100: | Zaterdag, januari 27, 2007 12:11 |
Woow ,, Prachtig Sterkte .. Kristel |
|
hiljaa: | Woensdag, januari 24, 2007 15:29 |
sterk gedicht! knufleifs--hiljaa-- |
|
Amon: | Woensdag, januari 24, 2007 15:25 |
Oef die slotzin is goddelijk mooi... | |
Auteur: Lianne van Kesteren | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 24 januari 2007 | ||
Thema's: |