koude herrineringen
Herrineringen vulllen mijn ogen.......
Met de tranen die ik zolang niet voelde....
Eenzaamheid,angst.
Angst om alleen te staan....
De warme handen laten me los...
1 voor 1...
Het wordt kouder om me heen...
Ik sta daar alleen met mn angst..
recht voor me..ik kijk het recht aan...
het is tijd om me over te geven....
Het is nog geen verloren zaak...
Mensen hebben me nog niet kapot gekregen...
Het is nu mn eigen leven wat ik leven wil!
Met de tranen die ik zolang niet voelde....
Eenzaamheid,angst.
Angst om alleen te staan....
De warme handen laten me los...
1 voor 1...
Het wordt kouder om me heen...
Ik sta daar alleen met mn angst..
recht voor me..ik kijk het recht aan...
het is tijd om me over te geven....
Het is nog geen verloren zaak...
Mensen hebben me nog niet kapot gekregen...
Het is nu mn eigen leven wat ik leven wil!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: blackmoon | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||