NETLEVEN
NET - LEVEN
Het leven
op het net is spel.
Wij spelen
leven
zonder geven.
Ontvangen
dat gaat wel.
Je richt
je eigen leven in,
met wensen en verlangens.
Je schept
een ander, nieuw gezicht.
De fouten zijn gewist,
die aan het oude hangen.
Karakterfoutjes
die niet mogen,
worden keurig
in een goede stijl gebogen.
Het net
verlegt de grenzen,
van orde en fatsoen.
Liefde wordt steeds inniger,
ruzie vaak veel vinniger,
het ego ietsje kaler,
de mailtjes wat banaler,
gevoelens opgeschroefd
en later afgetroefd.
De inzet hoog,
de winst nihil,
het net blijft kil.
Twee virtuelen,
die alles willen delen.
Maar komt
de echtheid om de hoek,
dan stopt de een,
de ander troeft
zodat contacten
niet meer hoeft.
Het leven op het net is spel,
beseffen we dat wel??
WIL MELKER
Het leven
op het net is spel.
Wij spelen
leven
zonder geven.
Ontvangen
dat gaat wel.
Je richt
je eigen leven in,
met wensen en verlangens.
Je schept
een ander, nieuw gezicht.
De fouten zijn gewist,
die aan het oude hangen.
Karakterfoutjes
die niet mogen,
worden keurig
in een goede stijl gebogen.
Het net
verlegt de grenzen,
van orde en fatsoen.
Liefde wordt steeds inniger,
ruzie vaak veel vinniger,
het ego ietsje kaler,
de mailtjes wat banaler,
gevoelens opgeschroefd
en later afgetroefd.
De inzet hoog,
de winst nihil,
het net blijft kil.
Twee virtuelen,
die alles willen delen.
Maar komt
de echtheid om de hoek,
dan stopt de een,
de ander troeft
zodat contacten
niet meer hoeft.
Het leven op het net is spel,
beseffen we dat wel??
WIL MELKER
Reacties op dit gedicht
| Zeeroosje: | Maandag, augustus 27, 2001 21:19 |
| Het net kil Wil, dat zou ik niet durven zeggen, sommigen mensen op het net, zijn heel gevoelig en warm! Voor anderen hebben geen net nodig om het leven als een spel te spelen! Veel liefs Roosje | |
| wil : | Maandag, september 18, 2000 15:47 |
| Ja Tamara, een spel voor jou maar met je hart gespeeld. Soms overspeeld, dan vallen tranen op je toetsenbord, dan worden mailtjes teruggestuurd. De leuke kaartjes over liefde rode rozen, die je anders deden blozen komen niet. Niet meer. Tot dat het spel een nieuwe kiest je hart doet slaan en je verdriet doet gaan......... liefs wil |
|
| tamara: | Maandag, september 18, 2000 13:08 |
| heel mooi lieve Wil... Heel goed omschreven en ja een spel...dat is het voor mij zeker wel..en daar weet jij alles van...heel veel liefs en XXX Tamara |
|
| car: | Maandag, september 18, 2000 07:22 |
| hoi wil, het leven op het net niet echt. een sprookje wellicht is het nietdat wat we willen dat andere gezicht je pikt eruit als vogels wat je het lekkerst vind we lijken hier soms net een kind die zich in een sppelgoedhuis vind.... 1 zin treft me lieve wil zonder geven??? als ik dat niet zou kunnen zou ik niet eens willen leven... |
|
| Firebolt: | Maandag, september 18, 2000 06:12 |
| Hoi Wil... Ik was er even stil van.... ik weet dat je gelijk hebt, maar ook dat er oprechte mensen zijn.... gelukkig wel, en die kom je hier steeds vaker tegen.Laten we daar dankbaar voor zijn, en de ivls laten voor wat het is..... Liefs, Firebolt. |
|
| arie: | Maandag, september 18, 2000 00:10 |
| Wil, Het net een spel ..... overstroming van emotie soms maar soms oprecht liefdevol eerlijk broos teer waardevol lief vol zaligheid heerlijk nadenkend doen als jij liefs arie |
|
| wil: | Zondag, september 17, 2000 21:25 |
| Yentel, als er iemand geen spel speelt op het net ben jij het wel. Zo heb ik je leren kennen en zo ben je gebleven. Een schat met met een groot hart. liefs wil |
|
| yentel: | Zondag, september 17, 2000 21:13 |
| Hoi Wil, Een spel? Ja soms wel... maar soms ook zo oprecht... En dan denk ik aan jou... Dank je Wil! Dikke knuff yentel xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wil | 
|
|
| Gecontroleerd door: The Slayer | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||