*een vriendin van mij pleegde zelfmoord en ik mis haar echt zo hard, soms wil ik ze achterna gaan.*
verloren in
de illusie
van je gezicht
je bent zo ver weg
maar toch
lijk je zo dicht
en ik zie je
op de rand
tussen leven en dood
ik wil je redden
maar de afstand
is te groot
hoe hard
ik ook ren
ik kom niet dichterbij
en ik hoor je
schreeuwen
'red mij'
maar ik kom
geen stap dichter
en langzaam zak je weg
blijf bij me
roep ik tevergeefs
maar je hoort niet meer wat ik zeg
en eenzaam
blijf ik achter
ik ben verloren
ik schreeuw
en ik bid
maar niemand wil me horen
ik verlies
mijn verstand
en mijn evenwicht
en in een flits
zie ik je
gezicht
de herinnering
aan wat je was
vervaagt
en ik val
maar niemand
die zich iets afvraagt
dus daar val ik
steeds verder
de afgrond in
zonder jou
heeft mijn leven
geen zin
misschien weet je
wat je betekent
voor mij
nu ik je achterna ga
de dood in
en eindelijk vrij