Ik speel een spel:
Van buitenaf ben ik stoer
ik heb je niet nodig zeg ik,
ik ben helemaal over je heen,
wat niet is geweest zal ook nooit komen,
probeer mezelf te overtuigen
dat mijn liefde voor jouw
voor altijd over is
maar van binnen is er iets dat me tegenhoudt
toch aan je blijft denken
mijn liefde aan jouw wil schenken
speel ik het spel eigelijk wel goed?
Het lijkt wel of je door me heen kan kijken
en ziet dat ik toch op je verliefd zal blijven
wat ik er ook aan doe
misschien ben jij ook wel degene
die een spel met mij speelt
me per ongeluk hoop geeft,
terwijl jij er waarschijnlijk niks mee bedoelt
of heel misschien toch een beetje?