gaan we eeuwig?
Bouw ik (domweg?) gestaag weer verder.
Maar aan kostbare onwankelheid, nu
stel ik jou teleur.
Dromen we samen, een ander bed,
een ander leven...afscheid van een verloren jeugd.
En niemand heeft zo lief als jij,
in alle onschuld.
Met als enige bewijs dat in mijn nooit besproken dromen,
nimmer duistere nachten zullen zijn.
Maar nu ziel tegen ziel,
zelfs het zwijgen niet meer baat.
Gaan we eeuwig...? fluitend door de ruimte.
Melis.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, januari 25, 2007 20:26 |
| Heerlijk dit. Liefs, sunset |
|
| switi lobi: | Donderdag, januari 25, 2007 09:14 |
| P R A C H T I G Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mlizz - Melissa | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||