letters heel luid
je moest eens weten
met welke woorden
ik een beetje dichterlijk
dit schrijven vul
je maakt van het leven
een peulschil
van m’n zwijgen
flauwekul
zo schrijven we samen
in letters heel luid
onverwoordbaar voelen
de deur van onze harten uit
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, januari 25, 2007 20:10 |
| Ik lees je graag. En wat een treffende verwoording weer. Chapeau. Liefs, sunset |
|
| hiljaa: | Donderdag, januari 25, 2007 18:40 |
| zo is dat! ik schud het uit de mouw! knufleifs--hiljaa-- |
|
| Grey: | Donderdag, januari 25, 2007 10:26 |
| kort maar o zo krachtig. mooi verwoord. |
|
| switi lobi: | Donderdag, januari 25, 2007 09:36 |
| Als steeds weet jij het zo subtiel indringend weer te geven... Lieve groet, liefsliefs... switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||