Ik kon niet
Ik kon niet
Ik kon niet van mezelf houden
Mezelf was niet goed voor mij
Ik kon niet van mezelf houden
Voor mezelf was er niets bij
Mijn lichaam was een spelending
Voor ieder die dat wou
Voelde dat het niet meer ging
Kende niet …. Ik hou van jou
Ik kijk nog wel eens achter om
Dan is de angst weer daar
Maar ben niet klein meer…
Dus daarom
Er is nu geen gevaar
Ik weiger nog om te gaan schuilen
Sta me toe eens flink te huilen
En ga dan verder recht vooruit
Want weet ik kom hier uit
Shadow
Ik kon niet van mezelf houden
Mezelf was niet goed voor mij
Ik kon niet van mezelf houden
Voor mezelf was er niets bij
Mijn lichaam was een spelending
Voor ieder die dat wou
Voelde dat het niet meer ging
Kende niet …. Ik hou van jou
Ik kijk nog wel eens achter om
Dan is de angst weer daar
Maar ben niet klein meer…
Dus daarom
Er is nu geen gevaar
Ik weiger nog om te gaan schuilen
Sta me toe eens flink te huilen
En ga dan verder recht vooruit
Want weet ik kom hier uit
Shadow
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, januari 25, 2002 01:28 |
| Schuilen en huilen horen toch een beetje bij elkaar, in geborgenheid van waaruit je de uitdaging van het leven aangaat, klein en groot ga je in een golfbeweging vooruit. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: shadow | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||