Verdorde struiken en wij
verdorde struiken doen me denken
aan hoe het ons is vergaan
voordat het met ons mis ging
zaten er nog bladeren aan
onze relatie wisselde vaker
net zoals als elk seizoen
maar na de stormachtige herfst
is er niets meer aan te doen
elk blad wat viel werd vertrapt
net zoals jij deed met mijn hart
dat na de winter totaal bevroor
het noodlot werd getart
ik probeerde een gezin te houden
vanwege onze drie kinderen
maar het is me niet gelukt
een scheiding was niet meer te verhinderen
Reacties op dit gedicht
| erje: | Donderdag, januari 25, 2007 21:16 |
| ja meid dat is gebeurt maar achteraf maar goed ook want er was moeilijk mee te leven volgens jou eerdere gedichten wees blij met de drie lieve kinderen die allemaal veel van je houden weet zeker dat je een pracht van een moeder bent liefs erje |
|
| sunset: | Donderdag, januari 25, 2007 19:13 |
| Integer droef tonend delend. Liefs, sunset |
|
| hiljaa: | Donderdag, januari 25, 2007 18:29 |
| intens voelend! knufleifs--hiljaa-- |
|
| switi lobi: | Donderdag, januari 25, 2007 15:09 |
| Het zo jammer als het zo gaat...ik ken het gevoel maar al te goed. Liefsliefs, sterkte... switi lobi |
|
| Klaes: | Donderdag, januari 25, 2007 13:06 |
| intens droef verwoord leafs/klaes |
|
| jantje maan: | Donderdag, januari 25, 2007 12:33 |
| jou hart zit op de juiste plaats , bij je kids en samen blijven als het niet meer ga heeft ook geen zin sterkte lieverd liefs knufs marc |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||