De waanzin is de hoop,
het gebeuren...het verloop,
van het lijden, met een bloedend hart,
verweven met eenzaamheid en smart,
nee, liefde is niet te koop.
De waanzin van de eenzaamheid,
het alleen zijn, een onvervangbaar feit,
waain ik mezelf leer kennen,
en dat is moeilijk, het is wennen,
de naakte spiegel...de ego-strijd
De waanzin van het beminnen,
alles kapot...opnieuw beginnen,
in het kader van het gelukkig zijn,
gepaard gaande met vreugde en pijn,
om toch te overwinnen.
De waanzin van eeuwig verdriet,
in de hoop dat niemand ziet,
dat je ego is neergehaald,
dat je hebt verloren, gefaald,
toen jij mij verliet.
De waanzin van de realiteit,
vermengd met rancune en spijt,
verlicht plots de hemel blauw,
als ik in stil verlangen denk aan jou,
en mezelf afvraag:"Is er nog hoop en tijd?"