daar moet ik het dan mee doen
Je zegt jezelf te zijn.
Maar weet niet wie je bent.
Zoveel pijn.
Wat je nog nooit heb gekent.
Zoveel verdriet wat nooit went.
En geen idee waarom je toen eigelijk bent weggerent.
Ik heb geen grip noch gedachten meer bij jou.
Dan zit je zo voor me.
Enkel en alleen de weet dat ik van je hou.
En tegelijker tijd dat het nooit meer wat woorden zou.
Is wat door mijn hoofd heen rent.
Zoveel pijn.
Pijn wat je niet kent.
Je zegt jezelf te zijn.
Maar hebt geen idee wie je eigelijk bent.
En met die woorden moet ik het doen.
Maar weet niet wie je bent.
Zoveel pijn.
Wat je nog nooit heb gekent.
Zoveel verdriet wat nooit went.
En geen idee waarom je toen eigelijk bent weggerent.
Ik heb geen grip noch gedachten meer bij jou.
Dan zit je zo voor me.
Enkel en alleen de weet dat ik van je hou.
En tegelijker tijd dat het nooit meer wat woorden zou.
Is wat door mijn hoofd heen rent.
Zoveel pijn.
Pijn wat je niet kent.
Je zegt jezelf te zijn.
Maar hebt geen idee wie je eigelijk bent.
En met die woorden moet ik het doen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: WatchingMe! |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||