bol blauw herinneringen wol
zo eenvoudig immens groot dat donker is
zo klein ben ik
een bol
blauw met wolken wol....
in een herinneringenhol
zo immens groot dat donker is
ben ik bang
klein
dat meisje dat overal
behalve daar wil zijn
zo immens groot dat donker is
ben ik bang
dat de deur opengaat
en dat licht
en jij er zal zijn...
zo immens groot dat donker is
ben ik klein
een bol
blauw met wolken wol
in een herinneringenhol
zo immens groot dat donker is
ben ik klein
en doet het nog altijd
pijn
zo klein ben ik
een bol
blauw met wolken wol....
in een herinneringenhol
zo immens groot dat donker is
ben ik bang
klein
dat meisje dat overal
behalve daar wil zijn
zo immens groot dat donker is
ben ik bang
dat de deur opengaat
en dat licht
en jij er zal zijn...
zo immens groot dat donker is
ben ik klein
een bol
blauw met wolken wol
in een herinneringenhol
zo immens groot dat donker is
ben ik klein
en doet het nog altijd
pijn
Reacties op dit gedicht
| memory: | Vrijdag, januari 26, 2007 09:23 |
| hoe verdrietig de inhoud ook.. prachtig geschreven! sterkte liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: muurbloempje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||