Ik heb je niet leren kennen
Uw stem heb ik kunnen horen,
maar leren kennen zal ik u niet.
Want ik ben nog niet geboren,
dat doet mijn moeder veel verdriet.
Want al ben ik nog zo klein,
ik voel mijn moeders gemis,
voor een fantastische opa,
die er nu niet meer is.
Ze hoopt dat u over me zult waken,
en mij vanaf een betere wereld toch nog mee zult kunnen maken.
Maar ik weet zeker dat als ik geboren ben,
mijn ouders ervoor zullen zorgen,
dat ik u,door hun verhalen,toch nog ken.
maar leren kennen zal ik u niet.
Want ik ben nog niet geboren,
dat doet mijn moeder veel verdriet.
Want al ben ik nog zo klein,
ik voel mijn moeders gemis,
voor een fantastische opa,
die er nu niet meer is.
Ze hoopt dat u over me zult waken,
en mij vanaf een betere wereld toch nog mee zult kunnen maken.
Maar ik weet zeker dat als ik geboren ben,
mijn ouders ervoor zullen zorgen,
dat ik u,door hun verhalen,toch nog ken.
Reacties op dit gedicht
| lost_paradise: | Zaterdag, april 16, 2005 13:20 |
| Heel mooi geschreven. Ik heb mijn opa van mijn moeders kant ook nooit gekend, mij zijn er geen verhalen verteld,want mijn moeder wilt er niet over spreken,ze heeft haar er nooit overheen lere zette,terwijl dat het al bijna 30 jaar geleden is. | |
| hilse de groote: | Zondag, januari 27, 2002 18:44 |
| heel mooi gedicht. ik heb mijn opa ook niet gekend maar hoor van iedereen dat hij door iedereen werd geliefd en dat doet deugd. | |
| shadow: | Vrijdag, januari 25, 2002 20:09 |
| heel mooi gesprekje met je opa liefs shadow |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Emmy | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||