trauma
Vermoeid ben ik van het steeds weren
van de traumas in mijn bestaan
als ze een eigen leven gaan leiden
is mijn leven naar de maan...
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Vrijdag, januari 26, 2007 17:37 |
| ja soms heb je een gevoel dat die trauma''s alles gaan overheersen...ook wie je geworden bent erdoor...heel veel sterkte... liefs, kerima ellouise |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, januari 26, 2007 15:48 |
| Zorg dat je die trauma''s en die angsten overwint, dan kun je verder met je leven en lachen naar de maan. Knuffie Cobie |
|
| yinnie: | Vrijdag, januari 26, 2007 15:22 |
| das kei mooi en mooie achtergrond erbij maar egt suuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu-per goe;):) | |
| semara : | Vrijdag, januari 26, 2007 14:32 |
| Een goed besef!! Sterkte en een knuffie:) |
|
| hiljaa: | Vrijdag, januari 26, 2007 13:46 |
| sterk ! laat ze geen eigen leven leiden! knufleifs--hiljaa-- |
|
