het gemis...
gekliefd die mooie dagen, gebeitseld in mijn hart
mijn dromen die vervagen als wind in het zand
roept de eenzaamheid me bij zijn naam
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Vrijdag, januari 26, 2007 21:55 |
| Eenzame gekoesterde herinneringen... Liefs |
|
| kapeloeteke: | Vrijdag, januari 26, 2007 21:03 |
| mooi gedicht! Maar hier ben je niet alleen, Oxygénéé knuffels xxx |
|
| InVinoVeritas: | Vrijdag, januari 26, 2007 20:57 |
| Eenzaamheid roept: Oxyyyy, Oxyyyy, Oxyyyy... Geweldig gedicht !! Greetings, In Vino Veritas. |
|
| lexx: | Vrijdag, januari 26, 2007 19:56 |
| van scherp/hard naar zacht naar stil .. prachtig gedaan :) kus |
|
| micina: | Vrijdag, januari 26, 2007 19:32 |
| Zeer betekenisvol! Mooi dit. Liefs micina |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, januari 26, 2007 19:29 |
| drie zinnen en het roept zo''n wereld van gevoel op... mooi Oxy...mooi !!! liefs, kerima ellouise |
|
| *fem*: | Vrijdag, januari 26, 2007 19:16 |
| heel mooi geschreven... femke x | |
| Chevra Mae: | Vrijdag, januari 26, 2007 19:13 |
| Gelezen... Herlezen met tranen in m''n ogen. Heel mooi.. knuffel |
|
| *jessica_genders*: | Vrijdag, januari 26, 2007 19:08 |
| stilmakend | |
Over dit gedicht
| Auteur: Oxygénée | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||