Wil je niet afgeven
Ik wil je niet afgeven
We kennen elkaar nog niet zo lang,
maar al snel vond je in mijn hart de ingang.
We kunnen over alles zo goed praten,
onze diepste geheimen aan elkaar loslaten.
Ik vertrouw je blindelings en compleet,
daarom ben je degene die alles over me weet.
Maar als ik diep kijk in je ogen,
zie ik al de tijd die me ooit is vervlogen.
Zoveel meegemaakt in je leven,
en nog steeds denk je niet aan opgeven.
Je doet je voor alsof je niet ziek bent,
maar in je ogen heb ik wel al die angst herkend.
Op jonge leeftijd ga je ons allen moeten verlaten,
zonder jou zwerven door die donkere straten.
Als we samen plezier hebben voel ik soms al die pijn,
omdat ik dan besef hoe leeg het zonder u zou zijn…
Voor een supervriendin met mucoviscidose…
vrijdag 26 januari 2007, 11u17
Reacties op dit gedicht
| kleinmeisje: | Zaterdag, januari 27, 2007 22:19 |
| moeilijk,veel sterkte.liefs | |
| Sunny boy: | Zaterdag, januari 27, 2007 21:20 |
| Mooi gedicht, geniet samen van de dingen en vergeet niet dat het einde van dit leven , het begin kan zijn van een nieuw leven, als je daarin gelooft. | |
| anne(18): | Zaterdag, januari 27, 2007 15:58 |
| Mooi geschreven, geniet van de dagen die jullie samen nog hebben en onthou, ookal zal ze ooit bij je weggaan, de herinneringen blijven altijd Sterkte voor jullie beide Liefs anne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *tientjeuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||