Waarom jij...
Die pijn,
Dat verdriet,
Je zei, ik maak het uit, ik zie je niet meer
Om die ene reden
Je kunt me vertrouwen, je zei het niet
Waarom moest ik er zelf achter komen,
Waarom zei je het niet
Kon je het niet, was je bang
Als ik aan je denk, ik zie het weer gebeuren
Telkens als ik je zie, blauwe plekken, bloed en sneden
Je ouders aan de drugs en jij zit ertussen
Waarom nou jij…
Jamy, blijf van je houden.
Voor altijd
Dat verdriet,
Je zei, ik maak het uit, ik zie je niet meer
Om die ene reden
Je kunt me vertrouwen, je zei het niet
Waarom moest ik er zelf achter komen,
Waarom zei je het niet
Kon je het niet, was je bang
Als ik aan je denk, ik zie het weer gebeuren
Telkens als ik je zie, blauwe plekken, bloed en sneden
Je ouders aan de drugs en jij zit ertussen
Waarom nou jij…
Jamy, blijf van je houden.
Voor altijd
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zondag, januari 28, 2007 07:42 |
| het is moeilijk om zo iets te verwerken! en de juiste beslissingen te nemen! knufleifs--hiljaa-- |
|
| _jeSSica_: | Zaterdag, januari 27, 2007 21:51 |
| mooi geschreven, hopelijk komt het allemaal goed. zowel met jou als met Jamy..Sterkte Liefs Jessica | |
| Sunny boy: | Zaterdag, januari 27, 2007 20:18 |
| Als je dit werkelijk hebt meegemaakt, dan kan ik begrijpen dat je daar verdriet van hebt , maar als hij echt van je houdt en jij van hem , houdt dan vol want dan zul je er beslist uitkomen | |
Over dit gedicht
| Auteur: Rianne^* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||