Eindeloos

Eindeloos

De zon breekt en de nacht valt over me heen.

Voor even sluit ik mijn ogen, het gevoel dat ik

wegval... Stilletjes de diepte in, zachtjes neer-

dwarrelend. Ver van alles heen, de wereld die

voor even verdwijnt. Een gedroomd leven voor

even... Zo'n diep verlangen - En nu een zucht-

Een zacht snikkend geluid. De tranen vallen

in stilte... Een weerkaatsing van mijn schreeuw.

Zo kil, heel intens - Maar geen gehoor - Het

gaat niet meer verder. Het werd geeïndigd in

het niets... Alles is voorbij, weggegleden zonder

meer. Opnieuw een spiegel gebroken door angst.

Geschreven door

Roo$je

Reacties op dit gedicht

Roo$je vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Meisje met het hart*:	Maandag, januari 29, 2007 08:59
Ik ben sprakeloos. Maar je mag echt nog niet gaan, schat. je verlangen is zo groot, maar je mag niet van mij! xx Houvanjeheelveel

Roland Hainje:	Zondag, januari 28, 2007 18:22
mooi geschreven, Roo$je! graag gelezen;) groetjes, Ro

Butterfly_*:	Zaterdag, januari 27, 2007 23:57
wauw..prachtig..hier zijn geen woorden voor, ik ben sprakeloos! liefs, B-Fly* xxx

Over dit gedicht

Auteur: Roo$je
Gecontroleerd door: Innerchild
Gepubliceerd op: 27 januari 2007
Thema's: [Delen]