Ken je het gevoel
Dat je laatste druppel bloed
Eruit word getrokken.
Die pijn doet je zo goed.
Snijdend, druipend
Brekend op de grond.
De zoete smaak
Is bitter in je mond.
Ken je het gevoel
Van het ontbreken.
Dat je niet meer bestaat
Maar elk gevoel zo blijft steken.
Ze gaan maar niet weg
Blijven dwalen in je hoofd.
Tot de laatste druppel valt
En je je van je leven berooft.
Ken je het gevoel?
Mijn druppel hangt aan een zijden draad.
Op het moment van breken en vergaan.
Een heel klein draadje
Staat op het punt te stoppen met bestaan.