oog aanstekelijke verlangen.
Mijn dierbaar genot.
Waarom zit jij in mijn hart gevangen?
Is dit nu echt mijn lot?
Giftig al zowel een gevaar.
volmaakte schoonheid,
meester der ethestiek.
Waarom ben jij voor mij zo dierbaar?
Je hebt een gedachte al zo ver heen verziekt.
Is de pijn ooit wel echt eens klaar.
En is deze liefde dan enkel nog maar gelogen?
Niet meer als een herinnering,
een herinnering wat nog niet wil vergaan?
Hebben we elkaars hart dan al die tijd onbewust bedrogen?
En is die ring dan slechts enkel en alleen een waan?
Zullen onze trieste tranen ooit nog in de toekomst gaan op drogen?
Of zullen we er langzaam in gaan verdrinken.
voorbij deze wereld......
Voorbij dit gevoel....
Langs elkaar langzaam weg zinken....
Gewoon ............,
in onze leugens van liefde tot naar de waarheid verdrinken.