ik kan niet vergeten
geen naald is tussen ons te krijgen
maar de kerven achtergelaten in een onnadenkend moment
blijken diep genoeg
om een opening te forceren
in de stilte tussen ons geschapen
hangt de echo van het woord
eens uitgesproken
maar nog lang niet vergeten
als een herinnering in mijn hart geplaatst
waar zelfs een waterval niet genoeg is
om dit moment weg te wassen
zal zij eeuwig blijven bestaan
en ondanks jouw tedere aanraking
kan dit niet voorgaan
dus wanneer ik me hulpeloos afwend
weet ik dat ik met lede ogen naar het einde staar.
maar de kerven achtergelaten in een onnadenkend moment
blijken diep genoeg
om een opening te forceren
in de stilte tussen ons geschapen
hangt de echo van het woord
eens uitgesproken
maar nog lang niet vergeten
als een herinnering in mijn hart geplaatst
waar zelfs een waterval niet genoeg is
om dit moment weg te wassen
zal zij eeuwig blijven bestaan
en ondanks jouw tedere aanraking
kan dit niet voorgaan
dus wanneer ik me hulpeloos afwend
weet ik dat ik met lede ogen naar het einde staar.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: forever*nobody | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||