Ik hijg als het graf
Ik hijg als het graf
Vol gaten ben ik
en de stormwind
blaast door mij heen
Ik ben
slechts een van de graven,
op dit oneindige veld.
Er staat
in mijn steen gezet,
een kort verhaal verteld:
Dat de man die hier ligt
eeuwig mag rusten,
in het geloof dat
de vrouwen die hij kustte
geen van allen treuren.
Vol gaten ben ik
en de stormwind
blaast door mij heen
Ik ben
slechts een van de graven,
op dit oneindige veld.
Er staat
in mijn steen gezet,
een kort verhaal verteld:
Dat de man die hier ligt
eeuwig mag rusten,
in het geloof dat
de vrouwen die hij kustte
geen van allen treuren.
Reacties op dit gedicht
| milamber: | Zondag, januari 28, 2007 19:19 |
| milamber: | Zondag, januari 28, 2007 19:19 |
| hehe, ok wel leuk. Hoewel ik een graf met gaten wel apart vind, meer zand op gooien denk ik zo. Oh en je levert inhoud op voor lay-out vanaf "Er staat.." das een beetje jammer. Het rijmen met veld is ook overbodig, tis nu een kromme zin. gr, kerwin |
|
| Windwhisper: | Zondag, januari 28, 2007 17:46 |
| Triest hoor, wat denk je naar over jezelf, Liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Phriar | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||