Angst -
Ontkennen en ontwijken van de gezichten die na jou kijken,
je ontbloot je ziel en toont je emoties,
je liegt en kijkt weg van de gezichten die jou zien,
verdriet en de pijn is te zien in jou ogen,
je stem trilt als je antwoord probeert te geven op de vraag, gaat het wel?
even staat de tijd staat stil en alles stort in,
om je heen is alles zwart geworden en er word geschreeuwd,
je ziet mensen na je grijpen en probeert te vluchten voor de handen die jou vast willen pakken,
je rent en rent maar je bent de weg kwijt,
je hart begint sneller en sneller te kloppen en
de angst gaat maar niet weg maar word alleen maar groter,
langzaam word het helder en je ziet het licht,
je moet niet slikken maar zeggen wat ze niet moeten doen,
zorg niet dat jij het slaafje bent maar juist de leider.
je ontbloot je ziel en toont je emoties,
je liegt en kijkt weg van de gezichten die jou zien,
verdriet en de pijn is te zien in jou ogen,
je stem trilt als je antwoord probeert te geven op de vraag, gaat het wel?
even staat de tijd staat stil en alles stort in,
om je heen is alles zwart geworden en er word geschreeuwd,
je ziet mensen na je grijpen en probeert te vluchten voor de handen die jou vast willen pakken,
je rent en rent maar je bent de weg kwijt,
je hart begint sneller en sneller te kloppen en
de angst gaat maar niet weg maar word alleen maar groter,
langzaam word het helder en je ziet het licht,
je moet niet slikken maar zeggen wat ze niet moeten doen,
zorg niet dat jij het slaafje bent maar juist de leider.
Reacties op dit gedicht
| rob de boer: | Zondag, januari 28, 2007 21:35 |
| mooi | |
| Dirk Hermans: | Zondag, januari 28, 2007 21:32 |
| je gevoel goed neergezet | |
Over dit gedicht
| Auteur: isabelle camilla | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||