Eenzaam..
het is moeilijk om te leven zonder jou om me heen
vind het zo zwaar om mezelf een plekje te geven
raak alleen maar dieper en dieper in de put
voel me soms toch zo vreselijk alleen
waar moet ik heen in dit leven
jij bent voor mij de enige waar ik op terug kon vallen
maar wat ik ook probeer bereiken kan ik je niet
dit alles maakt me zo verward en angstig
dagen verkleuren en beginnen te vervallen
alles word stiller door dit verdriet
als je me leest of hoort
vergeet me toch niet
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Maandag, januari 29, 2007 23:26 |
| Wat een verdriet dreamlover, sterkte! Dikke kus, liefsliefs....switi lobi |
|
| Nino de Pino: | Maandag, januari 29, 2007 22:52 |
| hoop dat diegene het hoort, erg mooi geschreven. sterkte! |
|
| Windwhisper: | Maandag, januari 29, 2007 22:16 |
| Droevig Richard, sterkte hoor, liefs Cobie | |
| Chevra Mae: | Maandag, januari 29, 2007 21:08 |
| in stilte gelezen. Gevoelig neergezet. Ik weet hoe je je voelt... Warme knuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||