Vreemd gevoel
tijdens mijn wandeling door het bos
keek ik weer naar de sterren hemel
leek alsof ze dof waren geworden
het getwinkel was verdwenen
zelfs mijn dagdromen leken te zijn vervaagd
probeerde mijzelf weer een beetje op te peppen
met een chocoladereep die ik had meegenomen
na twee happen begonnen de tranen te stromen
gooide de reep zonder wikkel het bos in
ging zitten op zo een wegwijs paddestoel
vreemd snap niet waarom ik me zo voel
deed mijn betraande ogen dicht
Reacties op dit gedicht
| requiem: | Dinsdag, januari 30, 2007 20:38 |
| diep, ontroerend, alles wat een goed gedicht nodig heeft! greets, PS |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, januari 30, 2007 20:24 |
| sterkte hoor, je bent gewoon een beetje moe van alles, Liefs Cobie en het is ook zo donker buiten, we krijgen te weinig zonlicht, maar de lente komt er aan. |
|
| xUnkissed: | Dinsdag, januari 30, 2007 19:33 |
| Herkenbaar! Positief blijven denken, dan komt het altijd goed.:) Liefss, Knuff Catharina |
|
| *BabyLittleGirl*: | Dinsdag, januari 30, 2007 19:26 |
| Komt enorm bekend voor, Zeker erg mooi beschreven! Liefs,C |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||