Scherven
Van mijn leven
Op de grond
Sta te beven
Er word geroepen
Ik moet doorvegen
Totdat ik ze
Bij elkaar heb gekregen
Mijn leven compleet
Kan niet
Niemand die
Alle scherven ziet
Liggen
Ik kan ze niet allemaal vinden
Probeer de scherven
Met elkaar te verbinden
Maar ze passen niet
Mijn leven in stukken
Ik hoor hier niet
Probeer die gedachte weg te drukken
Iedereen heeft een hele vaas
Behalve ik
Moet leven in een dwaas
Vol scherven
Zonder geluk
Ik zie ook onkruid
Maar dat pluk
Ik weg
Te laat
Het is verspreid
Dat maakt me kwaad
Heb niks in de hand
Dit krijg ik nooit opgeveegd
Dat onkruid is het dat zo
Aan me kleeft
Blijft zitten
Aan mij vast
Eerst één probleem
Nu nog meer last
Ik dacht dat die scherven erg waren
Maar nu heb ik meer problemen
Merk dat ik dit nooit klaar krijg
Moet ook nog de ramen zemen
Ooh dit gaat nooit lukken
Mijn leven heeft geen nut
Dit krijg ik nooit af
Ik zit in de put
Ik ben dan allang dood
Heb te weinig tijd
Nu heb ik heel mijn leven
Schoongemaakt
Is dat niet overdreven
Heel mijn leven
Probeer ik gelukkig te zijn
Maar het lukt niet
En dat doet behoorlijk pijn
Ik wil niet meer schoonmaken
Nooit meer
Maar het moet anders
Doet het nog meer zeer
Denk ik steeds
Weet niet of het waar is
Maar weet wel
Dat ik veel mis
In mijn hoofd
Want ik heb het best goed
Maar ik wil dit niet meer
Heb te weinig moed
Ik wil klaar zijn
Met deze klus
Niet meer hoeven vegen
En stappen in de bus
Naar huis
Waar ik me veilig voel
Een thuis
Maar die heb ik niet
Dus leef ik voort
In dit gat met verdriet