harde dreunen.
schelle kreten.
angstige kreunen.
door angsten bezeten.

donker en duister is gekomen.
Uit licht ben je al lang vergaan.
Je vervloekte mij, in mijn eigen dromen.
en je spuugde op mijn diepste traan.

verga....!
zoals de regen.
Ga weg....
En neem ieder zijn eigen wegen.
Je zit in dit gevecht....,
maar god geeft jou niet zijn zegen.

pijn..., doet mijn gedachten.
oordovend lawaai van jouw kreten.
Het doet mijn hoofd niet verzachten.
Waarom is mijn hart van jou bezeten?

harde dreunen slaan in het ritme van mijn hart.
Schelle kreten,
waaiende kreunen,
door angsten bezeten.

Jij bent mij allang vergeten.
maar het donker zal je toch gaan weten.

Al mag ik niet maikel meer heten