Onzichtbaar dun meisje
Een traan
viel
langs haar ingevallen
wang
Ze moest huilen
maar wilde niet
iets maakte haar
bang
Ze legde haar hoofdje
op haar slappe armpjes
en zong het liedje
van verdriet
Ze was een dunnetje
net een schaduw
zijzelf echter
zag dat niet
Ze was net een jong boompje
iedereen keek langs haar heen
zich afgezonderd van al die anderen
was dit plantje altijd alleen
Ze zag geen toekomst
alleen verleden
een verschrikkelijk pijnlijke
jeugd
Het enige dat ze verder kende
was de gedachte aan eten
hoe had zij zich daar vroeger
toch altijd zo op verheugd?
Reacties op dit gedicht
| Longo Ornella: | Zaterdag, maart 31, 2007 22:05 |
| Gaat recht door mijn hart, want zo heb ik gezeten, tijdens een behandeling terug beter geweten, nu weer thuis door het blindmakende terug gebeten... Pijnlijk!!! Heb je ergens hulp? Ornella |
|
| Imbroglio.: | Zaterdag, februari 10, 2007 22:17 |
| Droevig mooi geschreven. Liefs, x |
|
| -Mutsje-: | Donderdag, februari 08, 2007 19:08 |
| Heel veel Sterkte! Liefs, Mutsje |
|
| Ssstephanie: | Vrijdag, februari 02, 2007 15:53 |
| Ik heb geen woorden voor dit prachtige gedicht, maar alleen wat tranen... Liefs Stephanie.. |
|
| Cody: | Vrijdag, februari 02, 2007 10:30 |
| een blik een schok alsof mijn hart een keertje overslaat zo mooi geschreven Dat ik even niet meer praat (en ik praat altijd zo veel...) heel mooi! houdt vol! er is altijd iemand die onvoorwaardelijk van je houdt hoe je ook bent! |
|
| **Meisje: | Donderdag, februari 01, 2007 13:46 |
| stilmakend.. prachtig... ××; × |
|
| *papillon*: | Woensdag, januari 31, 2007 21:32 |
| heel erg mooi verwoord! liefs, |
|
| gyran: | Woensdag, januari 31, 2007 14:08 |
| vind dit zo mooi en overkomend geschreven. | |
Over dit gedicht
| Auteur: *alice* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||