Ebt gedachten niet weg
een wereld in scholend samengaan
alsof een verbinding zich staande wil houden
vormen witte wolken ’t grijs, het schreien
geeft een kroon van droef, bladeren rouwen
voeten zetten zich in zout van willen
een rugzak voelt zwaar gedragen…….
hallo leven, de dood weer in aantocht ?
het is als lood om op schouders vragen
zo vloed de dag van daar naar hier
en ebt gedachten niet weg
soms neemt ze mee, maar piekt er elke dag
’t weer verwerk, maar het nauwelijks besef
willem
| Ludy: | Donderdag, februari 01, 2007 19:50 |
| Echt winters de zwaarte die dit gedicht laat voelen. | |
| Roland Hainje: | Donderdag, februari 01, 2007 00:47 |
| voelbaar gedicht, willem! mooie, ingehouden dramatiek. zeer graag gelezen! groetjes, Ro |
|
| micina: | Woensdag, januari 31, 2007 17:56 |
| Zeer rakend verwoord ... mooi geschreven liefs micina |
|
| Peter van Tiel: | Woensdag, januari 31, 2007 17:23 |
| Een beetje somber, droevig ook. Mijn wens is, dat de lente straks die somberheid zal verdrijven, ook bij jou. Fijne avond, Groetjes, Peter. |
|
| Hilly N: | Woensdag, januari 31, 2007 16:05 |
| Soms is de rugzak te zwaar Willem. Probeer er wat uit te gooien, wat je niet beslist nodig hebt. Dan kunnen je schouders hem beter dragen. En anders draag ik hem een poosje voor je. Lieve groet, Hilly |
|
| erje: | Woensdag, januari 31, 2007 16:03 |
| je weet het komt eraan toch blijft het onverwacht elkaar steunen zal verzachtend werken geroeten erje |
|
| mums: | Woensdag, januari 31, 2007 14:31 |
| dit is verwerken... wat heb je dit treffend beschreven met heel je voel. liefs mums |
|
| Cora (ZIJ): | Woensdag, januari 31, 2007 13:09 |
| Het echte besef komt ook pas later, geweldige woorden, vol emotie, vol gevoel, ik duik zo de tuin in, ik zal aan je denken:-) |
|
| switi lobi: | Woensdag, januari 31, 2007 10:06 |
| Rakend voelend echt..... Liefsliefs, fijne dag! xx switi lobi |
|
| dichterbij: | Woensdag, januari 31, 2007 09:39 |
| het leven sterk en mooi verwoord lieve groet |
|
| Annemieke van der Ven: | Woensdag, januari 31, 2007 09:36 |
| Nauw verweven met al wat leven is... Liefs... |
|
| remie: | Woensdag, januari 31, 2007 09:22 |
| altijd staat de dood op een kier van het leven te wachten...tot het toeslaat, de enige zekerheid in het leven we gaan allemaal... knuffie van mij...liefs remie | |
| hiljaa: | Woensdag, januari 31, 2007 09:20 |
| de dag vloeid van hier naar ginder..... met rugzak volgeladen! sterk verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
| Auteur: lommert | ||
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||