Je ziet me lijden....
langzaam verga ik in mijn pijn.
Je grootste wens is om mij ervan te bevrijden.
Maar die wens mag blijkbaar niet in vervulling zijn.
je ziet me vanuit jouw auto weglopen....
Nog een laatst afscheid groet in een lach.
Ik zie jouw ogen wat in tranen verdrinken van het hopen.
Je vind dat ik nu lang genoeg er al mee heb gewacht.
Waarom lukt het je niet om mij te begrijpen.
om vanuit mijn ogen te kijken naar het leven.
Wist je maar hoe ik mijn gevoelens probeer te ontwijken.
Wist je maar wat liefde en drugs mij nu hebben laten weggeven.
Hoe het mij met zijn pijn doet knijpen.
wist je maar waarheen ik was weggedreven.
Mischien moet je deze beslissing juist wel maken.
Om je af te schermen van mijn verdriet.
Om je eindelijk op je eigen leven te richten.
Al zolang mocht je dat niet.
het lukte je niet om een goed gezin te stichten.
en om gelukkig te zijn.
Ik wil niet dat je mij nog verder ziet verdwijnen.
je kan het ook niet meer aan.
maar, de zon zal ooit wel weer bij mij gaan schijnen.
Ik weet zeker : "OOit droog deze traan"
En wanneer ik mijn leven dan weer doe leven:
Dan zal ik als Maikel weer voor je staan.
Nu zal je alleen verder moeten laten gaan.
Ik hou van jou.