rust
Het kabbelen van het water
Het geruis van de wind door het riet.
Even niet denken aan de zorgen van later.
Even niet denken aan je verdriet.
In gedachte verzonken, zittend tussen het hoge riet.
Kom je tot de conclusie, dat er veel meer is dan je zelf ziet.
Het geruis van de wind door het riet.
Even niet denken aan de zorgen van later.
Even niet denken aan je verdriet.
In gedachte verzonken, zittend tussen het hoge riet.
Kom je tot de conclusie, dat er veel meer is dan je zelf ziet.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Maandag, augustus 13, 2018 07:45 |
| Ook deze vind ik heel erg mooi. Liefs, Aquarel |
|
| sunset: | Donderdag, februari 01, 2007 08:30 |
| Een treffende juiste conclusie. Liefs, sunset |
|
| Windwhisper: | Donderdag, februari 01, 2007 08:30 |
| wohhhhhhh.....ik zie het voor me...zo mooi. Liefs Cobie Goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nr 4 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||