bang voor de keuzes die ik maak
bang voor de fouten die ik bega
bang voor mezelf
dat ik weer foute dingen ga doen
zodra het even niet meer gaat
de dingen in me hoofd drijven me tot waanzin
zo heeft het leven geen zin
ik moet alles op een rijtje krijgen
en zorgen dat ik niet dezelfde fouten weer maak
er zit een knoop in me hoofd
die elke keer strakker wordt aangetrokken
ik krijg hem niet los
niet zolang dit gezeik niet stopt
ik moet weg van huis
ik heb een plek nodig om opnieuw te beginnen
een plek waar ze me niet kennen
waar ik zorgenloos kan zijn
waar ik kan leven zonder deze pijn
ik kan het niet meer aan allemaal
ik verberg me achter de drank en de drug
terwijl ik er alleen maar nog meer gezeik mee krijg
het is nu gewoon het beste als ik zwijg
ik kan het wel vertellen maar aan iemand die ik ken
ik heb daar geen vertrouwen meer in
niet de vertouwen die ik zou willen
ik ben bang voor wat ze gaan zeggen
dit kan niet zo doorgaan dat weet ik wel
maar ik weet niet wanneer dit gaat stoppen deze hel