Het wachtte op mij in stilte...
Na een lang pad van donkerte en kilte,
Is dit wat op mij wachtte ,in stilte...
In de zon , omringd door sinaasappelbomen zit ik hier,
Al die tijd , stond deze deur voor mij op een kier.
Vergeten was ik... , dat ik zelf de regels bepaal.
Vergeten was ik ..., dat ik de schrijver ben van mijn levensverhaal..
Ik heb de dingen , naast me neer gelegd voor wat ze zijn ,
Ik heb gekozen voor rust en een nieuw refrein
Een refrein ,met een prachtige ,hemelse melodie....
Geinspireerd ,door hoe ik mijzelf en anderen nu zie...
Reacties op dit gedicht
| Noortje Goffings: | Zaterdag, januari 26, 2002 17:44 |
| hoi Nathalie, je gedichtje is erg mooi, echt waar. je hebt talent, doe zo voort. vele groetjes Noortje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nathalie van meesen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||