De brug
De dichter verwelkomt geluidloos
een goddelijke vonk
tot hem gekomen
in een maagdelijk witte januarinacht.
Hij koestert zijn vruchtbare gedachten
terwijl een flitsend krassende vulpen
de vredige rust doorbreekt.
Ontvankelijk voor het hogere
is er een brug geslagen
en de emigratie van zijn geest
loutert zijn inspiratie
smetteloos als de stilte
blank als een tedere kinderziel
met een gedicht waarin alles samenviel.
een goddelijke vonk
tot hem gekomen
in een maagdelijk witte januarinacht.
Hij koestert zijn vruchtbare gedachten
terwijl een flitsend krassende vulpen
de vredige rust doorbreekt.
Ontvankelijk voor het hogere
is er een brug geslagen
en de emigratie van zijn geest
loutert zijn inspiratie
smetteloos als de stilte
blank als een tedere kinderziel
met een gedicht waarin alles samenviel.
Reacties op dit gedicht
| vlokje: | Vrijdag, februari 02, 2007 20:52 |
| Al lezend is dit gedicht net zo mooi als toen je het aan het voordragen was..... liefs sylvia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor y | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||