Weer een overdosis pillen geslikt,
Mijn beste vriendin weet het niet ik wil niet dat ze schrikt.
Weer naar het ziekenhuis gebracht.
Mijn ouders wisten dat het weer slecht ging maar dit hadden ze nooit verwacht.

Ik liet dan ook wel niets merken.
Ik lach altijd ook al is dat moeilijk en hard werken.
Ik wilde dit keer echt dood.
Weg van deze wereld weg uit deze duisteren goot.
Hoe weet ik ook niet maar dat ik pillen had geslikt hadden ze zo snel door.
Eerst ontkennen totdat ik de moed om te lachen verloor.
Het werd me allemaal te veel.
Ik had alles opgekropt niemand met wie ik mijn diepste geheimen deel.

Me vriendin is overleden, mijn beste vriend aan de harddrugs, mijn beste vriendin aan het stelen.
Ik kon het niet meer, er is zoveel gebeurd, mijn leven kon me echt niets meer schelen.
Daarbij gaat het op school über slecht.
Ik ben op dit moment zo boos en verdrietig, ik heb met mezelf een heel gevecht.

Ze willen me nu van school trappen.
Mijn cijfers zijn te slecht en wat er met mij aan de hand is zijn geen grappen.
De school kan niet meer voor een veilige omgeving zorgen.
Blijkbaar voelen ze aan dat er een dag komt dan is er voor mij niet meer een morgen.
School is op dit moment mijn leven.
Daar zitten mijn vrienden en mijn enige geluk, ik wil niet mijn school opgeven.
Alles is al van mij afgenomen,
Ik heb het idee dat het nooit meer goed gaat komen…

Ik zit met een heel lang verleden,
Ik heb jaren lang gestreden.
Nu ben ik moe, uitgeput klaar met leven.
Me beste vriendin gaat liever stelen hulp om te stoppen kan ik der niet geven.
Me beste vriend gaat liever aan de drugs,
Ik wil niet dat hij naar de klote gaat dit leven is zoooo sucks!
School wil toch het laatste wat ik nog heb van me afnemen,
En alleen maar omdat ik het heb, want ja ik heb nou eenmaal problemen…
Nooit sneed iedereen kapot…
En nu in ene snijd iedereen zich aan gort…
Ligt het aan mij?
Of heb ik het nooit eerder door gehad en waren ze al een hele tijd niet blij?

Ik kan geen vrede met mijn verleden krijgen ,
Ik wou dat me verdriet is ging zwijgen…
Ik zeg wel elke keer ik ga zelfmoord plegen…
Maar dan zie ik de gezichten van me vriendinnen die zijn hun tranen aan het weg vegen.
Ik kan ze niet in de steek laten.
En vooral nu niet, ze houden me scherp in de gaten.
Het komt goed met mij…
Ik weet, er komt een beter jaargetij…