Geheugenspel
Geheugenspel
Met mijn blik op oneindig
Betreed ik de paden van mijn gedachten
Grillig leiden zij mij de bergen in
Naar het geheim dat op me ligt te wachten
In de verte straalt het onbekende
Mijn parel van herinneringen
Ik moet onder ogen zien
Wat ik ooit heb willen verdringen
Met zachte tred bereik ik de top
Het onbekende wordt langzaam bekend
In de kronkels van mijn geest
Heb ik mijn eigen angst herkend
Met mijn blik op oneindig
Betreed ik de paden van mijn gedachten
Grillig leiden zij mij de bergen in
Naar het geheim dat op me ligt te wachten
In de verte straalt het onbekende
Mijn parel van herinneringen
Ik moet onder ogen zien
Wat ik ooit heb willen verdringen
Met zachte tred bereik ik de top
Het onbekende wordt langzaam bekend
In de kronkels van mijn geest
Heb ik mijn eigen angst herkend
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Zaterdag, februari 03, 2007 00:52 |
| Nooit laten leiden door de angst hoor, probeer die te overwinnen. Sterkte liefs Cobie slaap lekker |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Athame | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||