PD…overgehouden na zwaar ongeval..
Herbeleving van één zwaar ongeval…en de daar op volgende calamiteiten..
Badend in het zweet word je wakker…zullen deze dromen dan nooit slijten..
Het zit diep verscholen…ergens in je onderbewust zijn..
Dagelijkse en ieder moment word je geconfronteerd met de pijn..
Beperkingen stapelen zich op..
Gelukkig blijf je wel helder…in je kop..
Je probeert alles nog te relativeren..
Hellaas kan jij je maar heel kort “concentreren”..
Machteloos staan we langs de kant…konden we je maar helpen..
Jouw extreme pijnen maar enigszins te kunnen stelpen..
En toch is het knap zoals jij je nog steeds manifesteert..
Al gaan er vaak dingen verkeerd..
Jij bent die gene…die nog steeds tegen de pijn verweerd..
RvM
Reacties op dit gedicht
| dichterbij: | Zaterdag, februari 03, 2007 09:22 |
| dit is een knokpartij sterkte lieve groet |
|
| lonely 1: | Zaterdag, februari 03, 2007 00:43 |
| moet moeilijk zijn, maar blijkbaar is hij/zij heel sterk; mooi verwoord, liefs, lonely 1 |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, februari 03, 2007 00:42 |
| Nou ik las dit en ben even stil, jeetje toch, wat dapper ook die strijd Ik stuur je maar een dikke troostknuffel liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Robotic | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||