ontheemde oase
de volle maan verlicht me
rust daalt neder in stilte
wolven huilen krachtig
en de wereld zwijgt
wat valt er te vertellen
de nacht zou kil aanvoelen
wanneer de sterren sliepen
en het satijnen zwart je omarmde
met een zachte koude glans
die je even doet huiveren
waar bergketens groeien
door de schaduw voortgestuwd
en bomen vertekenen vreemd
het leven hier bij mijn haard
waar passievuur knispert
Maar niemand t opmerkt
in de onherbergzaamheid van
mijn leven – niet geschikt voor
de nomaden die trekken in mijn lijf
maar niet een thuis vinden
bij de enige oase met vruchtbaar water
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Zaterdag, februari 03, 2007 22:54 |
| mooi! Liefs |
|
| semara : | Zaterdag, februari 03, 2007 14:27 |
| Een mens komt meerdere oase''s tegen...gelukkig maar:) Waanzinnig mooi weer..... knuffie;) |
|
| micina: | Zaterdag, februari 03, 2007 08:53 |
| Knuf knuf liefs micina |
|
| kapeloeteke: | Zaterdag, februari 03, 2007 08:19 |
| ik voel zo je eenzaamheid in dit gedicht! Maar hier bij freaks sta je nooit alleen. troostknuffel xxx |
|
| frankm: | Zaterdag, februari 03, 2007 08:11 |
| je hebt even een dippie en schrijft daarbij wel ''n erg mooi gedichie frankie xxx |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, februari 03, 2007 00:38 |
| Het klinkt zo eenzaam en angstig, ik geef je maar een troostknuffel liefs Cobie Slaap lekker hoor (hopelijk) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||