Ik dacht je echt goed te kennen.
Hield mezelf blijkbaar voor de gek.
Kende je alleen maar eigenlijk.
Van achter mijn computer plek.
We bespraken heel veel samen.
Je gaf me een gevoel zo vertrouwd.
Nu ik door heb hoe je eigenlijk bent.
Zie ik dat als een hele domme fout.
Hoe kon ik in hemelsnaam denken.
Dat ik wist hoe je ware aard was.
Had ik mijn verstand laten werken.
Had het me vast niet verrast.
je leert mensen pas echt goed kennen.
Als je ze ontmoet in het echte leven.
Pas dan kunnen ze je een goeie.
En mogenlijk betrouwbare indruk geven.
En zelfs dan is het altijd maar de vraag.
Waarop je je misschien ooit zult beraden.
Zal ik altijd van je op aan blijven kunnen.
Of zul je mijn vertouwen ooit schaden.
Rian
Ria -rimpeling-: | Zaterdag, februari 03, 2007 17:35 |
Ik zou er ook niet op vertrouwen,mensen kunnen zich op het internet heel anders voor doen,dan ze werkelijk zijn.jammer voor je!liefs Ria | |
jantje maan: | Zaterdag, februari 03, 2007 15:25 |
ja achter een scherm zie je de werkelijkheid niet vindt echt zo jammer voor je sterkte meisie liefs marc |
|
erje: | Zaterdag, februari 03, 2007 15:13 |
er is al veel verdriet ontstaan door internetliefde als je een echte relatie wilt zul je toch in de praktijk met elkaar moeten communiceren, wie weet klikt het dan wens je er veel geluk mee liefs erje |
|
tulpje: | Zaterdag, februari 03, 2007 15:07 |
idd met internet gasten moet je echt uitkijken want ze bedonderen je zo waar je zelf bij bent mooi verwoord liefs en dikke knuffelkus |
|
Joyce-: | Zaterdag, februari 03, 2007 14:41 |
Internet is en blijft bedriegelijk he. En je hebt helemaal gelijk, pas in het echte leven leer je mensen pas echt kennen. Mooi omschreven. Liefs, Joyce |
|
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 03 februari 2007 | ||
Thema's: |